文公汤沐邑,子去作儒官。 马首千峰秀,莺声二月寒。 山禽攒俸纳,溪友借书看。 近日科名阔,青云上不难。
一席清溪上,深衣雪鬓翁。 挥犀谈孔氏,释菜礼宣公。 堂馔淮鲜白,宾筵楚醴红。 花台无恙否,回首几春风。
行路梦犹在,入门人已非。 山青古佛顶,云墨祖师衣。 赌弈曾同拙,看真似欠肥。 百年谁免此,只合早忘机。
近日经师少,人中又哭君。 遗编空白屋,同列尽青云。 尘土千金产,湖山数尺坟。 纷纷粱肉种,谁得致斯文。
但得扁舟便,春风处处行。 定中三竺月,禅外五言城。 海角雕胡饭,山畦玉版羹。 清缘倘相就,谈笑解尘缨。
此老真迂阔,白头方出山。 一灯河洛后,千础剡湖间。 讲鼓惊云动,书船载月闲。 可无容席地,容我了跻攀。
相逢浑不觉,只似宛陵贫。 袅袅花骄客,潇潇雨净春。 借书消茗困,索句写梅真。 此去青云上,知君有几人。
溪石茸茸出,水泉滃滃悬。 衔杯仙洞顶,挂席客星边。 古岸鱼为市,穷乡茧当田。 生涯着处有,奔走愧华巅。
闻说铜山下,书屏四面开。 就僧煮紫笋,共客席青苔。 铁画年俱长,霜根顶未栽。 何当端午暇,一别剡乡来。
雷晚还多雨,山寒只似春。 野榴开向客,篱笋长过人。 一寸书看懒,三叉路走频。 王郎肯来否,谈笑共南邻。
客里犹多事,秋来又一旬。 青天星斗净,白露稻粱新。 留落空存节,炎凉莫问人。 儒堂得佳伴,吟讽动比邻。
短世谁无死,深山独有归。 送车晴起雾,埋碣夜生辉。 晦朔鸡鸣在,江山鹤梦非。 刚言仁者寿,近事例多违。
竟抱遗经死,斯人亦可哀。 传家一夔足,涉世万牛回。 白屋身空脱,青山手自开。 樵苏且莫近,玉树炯泉台。
但得无拘束,身轻处处仙。 清谈煨芋夜,陈梦种花年。 水窦羊肠折,山篱麂眼编。 诗来正清绝,松下忽闻鹃。
梅尉功成后,安知不此来。 路逢耕者问,山寺化人开。 樵陇低通海,茶村暖待雷。 谈玄亦可隐,不用垦蒿莱。