众香坛昼静,游屐思频来。 心转谈经处,尘空说法台。 葵花凭古碣,竹色上苍苔。 杰阁同禅院,悬河有辨才。
野火烟云窟,春溪风日朝。 花迟年有闰,树密地无徭。 山鼓通荒戍,庭碑认往朝。 客言僧可隐,胜似隐农樵。
何处寻三窟,端来寄一壶。 岩根接沧海,云杪挂浮图。 古壁碑漫灭,灵鳗事有无。 昌公好相识,闲暇说江湖。
百年只有百清明,狼狈今年又避兵。 烟火谁家寒食禁,簪裾那复丽人行。 禾麻地废生边气,草木春寒起战声。 渺渺飞鸦天断处,古来还是阖庐城。
富贵如今似骇机,漂流未遣壮心违。 乡邻有酒贫能醉,村落无医病亦稀。 客任低头从狗窦,妻休掩面对牛衣。 十年涉世浑如此,除却躬耕事事非。
五月钱塘风雨秋,怀人频倚面山楼。 云收树色遥成海,水学江声暗入沟。 一斗尽输无事饮,千金不买辟寒裘。 自怜寂寞无玄学,车马门前过似流。
日晏霜浓十二月,林疏石瘦第三溪。 云沙有径萦寒烧,松屋无人鸣昼鸡。 几聚衣冠块作土,当年歌舞醉如泥。 早知涉世真成梦,不弃山田春雨犁。
玉食婵娟非寿资,清怀犹胜几男儿。 壶觞竹寺寻秋月,灯火荷斋听雨时。 补衲有衣曾礼佛,吞舟无诀莫凭医。 平生潇洒王文学,地下相逢且说诗。
百年访古此徘徊,更上山椒扫草莱。 一脔地腴胡马瞰,数围天险化龙开。 时闻营籍传谣曲,谁见禅宫离劫灰。 李白不生王谢歇,西风日落凤皇台。
策策虚楼竹隔明,悲来辗转向谁倾。 天寒胡雁出万里,月落越鸡啼四更。 为底朱颜成老色,看人青史上新名。 清溪白石村村有,五尺乌犍托此生。
出门杨柳碧依依,木笔花开客未归。 市远无饧供熟食,村深有纻试生衣。 寒沙犬逐游鞍吠,落日鸦衔祭肉飞。 闻说旧时春赛罢,家家鼓笛醉成围。
岭云尽处是台州,有个诗翁住下头。 不寄一书春又晚,相思百里水空流。 新踪冻合莺雏谷,旧梦花迷燕子楼。 闻说道旁烽燧急,定应重作峡中游。
当年歌酒留连处,火后来看一惘然。 傍水几家初饮马,入春三月未闻鹃。 炎凉世事残城树,歌哭人声去客船。 不是危肠拚醉得,颠狂无处著诗篇。
人间万卷庞眉老,眼见堂堂入草莱。 行客须当下马过,故交谁复裹鸡来。 山花不语如听讲,溪水无情自荐哀。 犹胜黄金买碑碣,百年名字已烟埃。
日日松间过□□,诗成忽在水云西。 何人夜榻愁听雨,无数春船倒上溪。 燕笋出时斑豹美,凤花开处杜鹃啼。 东归更踏来时路,醉笔山廧取次题。