杏花开后雨如烟,燕子来时水满川。 眉雪老翁刍一束,省犁扶犊出新田。
日月底天庙,阳瘅土脉生。 习习协风来,颙颙众蛰惊。 农人服厥亩,薄言事春耕。 缺堤流㶁㶁,灌木鸣嘤嘤。 白扉飐青帘,绿野明丹英。 蚕妇喜形色,牧竖歌传声。 天随野色遥,山与吟怀清。 向来悭一际,今者幸四并。 徜徉子真谷,万事秋毫轻。
老农呼妇呼孙子,齐上沟车踏河水。 浪走源头雪霰飞,天翻脚底风雷起。 飒飒昆明龙蜕骨,宛宛常山蛇顾尾。 倏尔盈科叹水哉,激之过颡由人耳。 吼声㶁㶁河伯怒,苗色芃芃田畯喜。 阿香滴瓢苦瑟缩,鲛人泣绡无尺咫。 苏枯辛活庄子鲋,腾空如化琴高鲤。 东村桔槔不亦劳,西邻辘轳安足拟。 忘机却笑抱瓮夫,巧制端从斫轮氏。 天心普顺固无边,人力强为终有已。 欲令田野息愁叹,要在庙堂能燮理。 五风十雨岁穰穰,弃置沟车如敝屣。
日月靡闲暇,四序更运之。 斯人务作业,矧敢怠遑时。 负耒适西畴,恒患耕作迟。 仲春时雨至,群物具含姿。 牛食青涧阿,鸟鸣芳树枝。 兴言播嘉谷,夙夜将耘耔。 岂不怀逸居,亦念寒与饥。 但使秋税毕,聊乐及我私。 羲农虽已远,沮溺不吾欺。 努力顺天命,素餐非所知。