霜花一夜白,风叶满村黄。 欲出岁华老,相思江水长。 留枝遮鹊户,存蜜补蜂粮。 想见山行处,开窗新酒香。
我爱张公子,清言气不低。 湖沟随市转,亭树与城齐。 杯酒方花下,扁舟又水西。 只愁骑马滑,难惜锦障泥。
病老空山客,寒纡积雪春。 麦苗青有主,桃板粉成神。 短策陶元亮,轻舟贺季真。 征徭辛不及,游眺杂闲民。
山林一迹地,尘土二毛年。 避世书为屋,谋生药当田。 卉衣从俗制,疏供学僧煎。 渺渺沧溟去,今谁鲁仲连。
闻说龙泉县,儒风最可人。 墨池千涧缩,石室四山邻。 北学中连剡,南音渐带闽。 峨冠作宾客,罄折不须频。
不晓苍苍者,生渠意若何。 移踪青穗尽,眩眼黑花多。 害惨阴机蜮,殃逾虫毒蛾。 秋霖幸痛快,一卷向沧波。
城郭三年别,风霜两鬓新。 穷多违意事,拙作背时人。 雁迹沙场信,龙腥瀚海尘。 独歌心未已,笔砚且相亲。
夜久烛花落,凄声生远林。 有怀嫌会浅,无事又秋深。 黄叶归田梦,白头行路吟。 山中亦可乐,不似此同襟。
小寺如山艇,坐来风雨宵。 榻分棕树影,馔带菊花苗。 亲近谈难亵,狐驯听不妖。 许由浑欠达,嫌到野中瓢。
禹穴收云气,沧江亦断流。 真成扫地尽,同作上天游。 铭诔看遗史,衣冠入隐丘。 空馀平世眼,曾望李膺舟。
海坞秋风里,无悰眼亦开。 潮冲乌屿长,雨过象山来。 畬父收牛种,渔丁拾螷胎。 乘桴吾岂敢,人说近蓬莱。
不谓高名下,终全玉雪身。 交犹及前辈,吾不似今人。 别号行鸣雁,遗编感获麟。 敛仪应自定,只著古衣巾。
溪山兵后县,风雪旅中人。 迫夜愁严鼓,冲寒托软巾。 摧藏名自在,疏率馔殽真。 今代徐元直,高风自可亲。
社日年年雨,江花处处春。 渐成垂白老,不见踏青人。 榆柳边声杂,龙蛇岁事新。 端来近城郭,犹自厌风尘。
待子不来久,烟山看树青。 为吟天外句,更立水边亭。 雨暖催科斗,云深长茯苓。 邻居亦有约,休待鬓星星。