荷叶生时春恨生,荷叶枯时秋恨成。 深知身在情长在,怅望江头江水声。
云物凄清拂曙流,汉家宫阙动高秋。 残星几点雁横塞,长笛一声人倚楼。 紫艳半开篱菊静,红衣落尽渚莲愁。 鲈鱼正美不归去,空戴南冠学楚囚。
八月白露降,湖中水方老。 旦夕秋风多,衰荷半倾倒。 手攀青枫树,足踏黄芦草。 惨澹老容颜,冷落秋怀抱。 有兄在淮楚,有弟在蜀道。 万里何时来,烟波白浩浩。
霜降三旬后,蓂馀一叶秋。 玄阴迎落日,凉魄尽残钩。 半夜灰移琯,明朝帝御裘。 潘安过今夕,休咏赋中愁。
黄菊枝头生晓寒。人生莫放酒杯干。风前横笛斜吹雨,醉里簪花倒著冠。 身健在,且加餐。舞裙歌板尽清欢。黄花白发相牵挽,付与时人冷眼看。
今岁花时深院,尽日东风,轻扬茶烟。但有绿苔芳草,柳絮榆钱。闻道城西,长廊古寺,甲第名园。有国艳带酒,天香染袂,为我留连。 清明过了,残红无处,对此泪洒尊前。秋向晚、一枝何事,向我依然。高会聊追短景,清商不假馀妍。不如留取,十分春态,付与明年。
山亭秋色满,岩牖凉风度。 疏兰尚染烟,残菊犹承露。 古石衣新苔,新巢封古树。 历览情无极,咫尺轮光暮。
御扆合宫承宝历,席图重馆奉明灵。 偃武修文九围泰,沈烽静柝八荒宁。
象天御宇,乘时布政。 严配申虔,宗禋展敬。 樽罍盈列,树羽交映。 玉币通诚,祚隆皇圣。
八牖晨披,五精朝奠。 雾凝璇篚,风清金县。 神涤备全,明粢丰衍。 载絜彝俎,陈诚以荐。
九月二十五夜雪,南天稻粱未全结。 十月二十五夜雷,东风桃李俱误开。 七十三翁骇何谓,雷旧惯闻雪则未。 水旱国家有仓储,人能寡欲疫疠无。
蚩尤一梦四千年,涿鹿如今又不然。 栅上悬丝重放下,草门朽骨尚高眠。 升乌沉兔人今古,点鹊痴蝉事后先。 醉插黄花供一笑,谁知吟客是乔仙。
翠华行殿拂明开,北狩南巡此往回。 长忆先皇重词翰,玉堂今岁几人来。
今岁冯夷势蹇骄,漫流西岸不知遥。 枯槎聚沫犹然在,时见田间拥树腰。
萧萧两鬓竟苍然,况近重阳风雨天。 欲暝江村烟四起,渐寒山馆客孤眠。 叶题旧恨在何处,菊折寒香仍去年。 为忆故人三叹息,东篱沽酒已无钱。