又说风尘起,人来似水流。 饥穷馀此地,啸聚是何州。 野白荒荒阔,云横莽莽浮。 相逢问田父,未可卖耕牛。
早识梁松拜,居成潘岳游。 一年归雁雨,四月落花秋。 溪味凉供酒,山声昼入舟。 归来停新语,莫但作吴讴。
见说频相忆,新年已两书。 雪肥秦望草,春动镜湖鱼。 茧纸堆成屋,乌蓬走当车。 诸公有游事,少待意何如。
先君老交友,最是后凋人。 开馆日千屦,藏书山四邻。 门迎新印绶,圹掩古衣巾。 会哭皆英俊,哀风暗海尘。
城郭寻寻尽,溪山宛宛来。 同谁迁蜡屐,为子破苍苔。 书欲斓斑设,花须烂熳开。 赵郎题墨妙,烟雾眼中开。
张帆出东郭,沽酒问南浔。 画屋芦花净,红桥柳树深。 鱼艘寒满港,橘市昼成林。 吾道真迂阔,浮家尚越吟。
闻说芗岩老,风情不减前。 菊盘秋熟蟹,竹枕晚凉蝉。 碑碣僧频谒,诗囊客自编。 梅花紫溪路,一别又三年。
闻说横经处,潭潭坐翠微。 开窗见日出,拂席有云飞。 药市山山古,鱼餐水水肥。 新篇应烂熳,休遣递筒稀。
辨得从容死,知渠磊落人。 风云数世泽,玉雪百年身。 谱牒图经旧,园林墓道新。 不知沧海上,更费几沾巾。
文公汤沐邑,子去作儒官。 马首千峰秀,莺声二月寒。 山禽攒俸纳,溪友借书看。 近日科名阔,青云上不难。
一席清溪上,深衣雪鬓翁。 挥犀谈孔氏,释菜礼宣公。 堂馔淮鲜白,宾筵楚醴红。 花台无恙否,回首几春风。
行路梦犹在,入门人已非。 山青古佛顶,云墨祖师衣。 赌弈曾同拙,看真似欠肥。 百年谁免此,只合早忘机。
近日经师少,人中又哭君。 遗编空白屋,同列尽青云。 尘土千金产,湖山数尺坟。 纷纷粱肉种,谁得致斯文。
但得扁舟便,春风处处行。 定中三竺月,禅外五言城。 海角雕胡饭,山畦玉版羹。 清缘倘相就,谈笑解尘缨。
此老真迂阔,白头方出山。 一灯河洛后,千础剡湖间。 讲鼓惊云动,书船载月闲。 可无容席地,容我了跻攀。