双崖屹立几千仞,下有一叶之孤舟。 繁星乱垂光晔晔,长藤古木风飕飕。 荒祠幽黑山鬼集,怪石如人水边立。 锦峰绣岭云气深,万壑千岩露华滴。 山僧对话夜未央,不知风露满衣裳。 唤船振锡渡江去,林黑无由归上方。 高寒宇宙无人语,乱石滩声溅飞雨。 欲从严子借羊裘,坐待船头山月吐。
野人卧病不得眠,呜呜画角声凄然。 黄云隔断塞北月,白雁叫破江南烟。 山城地冷迫岁暮,野梅雪落溪风颠。 长门美人怨春老,新丰逆旅惜年少。 夜深悲壮声摇天,万瓦月白霜华鲜。 野人一夜梦入塞,走马手提铁节鞭。 髑髅饮酒雪一丈,壮士起舞毡帐前。 五更梦醒气如虎,将军何人知在边。
人生天地间,驰马历大块。 行乐须及时,流光逝难再。 役役功名羁,历历山水迈。 伟哉东南区,奇险闽粤最。 车书四海同,风气一岭界。 肩舆度层霄,手棹下急濑。 四山抱回流,环合如束带。 玉井莲叶飘,仰高天作盖。 倏驰丹峰前,却在紫岭背。 微云间烟霞,疏雨洒松桧。 深林樵牧归,落日山鬼会。 雪瀑挂冰帘,林风响天籁。 石梯驾仙岩,往往遗骨在。 瑶草石上生,丹药市中卖。 巍巍考亭祠,过客祠下拜。 溪水自成文,上接洙泗派。 唤渡云门僧,貌古清可爱。 手把青松枝,趺坐溪石罅。 悬崖虹栈危,插竹渔网晒。 山高人蚁旋,下视舟一芥。 轻舫类飞鳅,宛转乱石隘。 峥嵘龙角尖,磊砢鼋首癞。 槎牙激颓波,出没如水怪。 万古槌地雷,三峡泻泙湃。 峰峦争送迎,奔走万马快。 箭过耳生风,开口不暇咳。 峭壁起冲流,恍若巨鳌戴。 山有旧题名,岁久字刻坏。 岂无姓名存,仿佛年月载。 览此前人踪,徒为后人慨。 天气易寒暄,光阴倏明晦。 浩荡三日程,应接千万态。 会登天柱峰,一览宇宙大。 少吐胸中豪,神游八方外。 题诗赠山灵,清气留胜概。
天风吹我登鳌峰,大山小山石玲珑。赤霞日烘紫玛瑙,白露夜滴青芙蓉。 飘绡云起穿石屋,石上凉风吹紫竹。挂冠何日赋《归来》,煮茗篝灯洞中宿。
晓度分水岭,身在云雾中。 手扣天上关,声落山下风。 雷霆走涧壑,神人过虚空。 既讶奔丰隆,亦可招祝融。 顷刻开万象,赤乌飞岭东。
吴刚粉月成琼屑,洒向人间沃春热。 门外青山不得青,刮地东风翻挞末。 梨花云湿飞难起,晓来化作湘江水。 娟娟美人耐高寒,对此心开几千里。 山阴夜冷沙棠小,归来狂兴犹孤悄。 古春吹到矮茅茨,香浮茗碗滋诗脾。
紫宫风暖百花香,玉人端坐七宝床。 凤凰小架悬夜月,一女侍镜观浓妆。 背后一女冠乌帽,茶色宫袍靴色皂。 手持团扇不动尘,一掬香弯立清晓。 一女浅步腰半驼,小扇轻扑花间蛾。 淡阴桐树一女立,手抱胡床眼转波。 床头细锁悬金钟,白鹤双飞花影重。 词人见此神恍惚,巫山梦里曾相逢。
明月丽长空,水净秋宵永。悄无鸟鹊向南飞,但见孤鸿影。 自离边塞路,偏耐江波静。西风鸣宿梦魂单,霜落蒹葭冷。
去年人在凤凰池,银烛夜弹丝。沉火香消,梨云梦暖,深院绣帘垂。 今年冷落江南夜,心事有谁知。杨柳风和,海棠月淡,独自倚阑时。
古徐州形胜,消磨尽、几英雄。想铁甲重瞳,乌骓汗血,玉帐连空。楚歌八千兵散,料梦魂、应不到江东。空有黄河如带,乱山起伏如龙。 汉家陵阙动秋风。禾黍满关中。更戏马台荒,画眉人远,燕子楼空。人生百年如寄,且开怀、一饮尽千钟。回首荒城斜日,倚阑目送飞鸿。
王郎锦带吴钩,醉骑赤鲤银河去。绛袍弄月,银壶吸酒,锦笺挥兔。秃鬓西风,短篷落月,东吴西楚。怅丹阳郭里,相逢较晚,共剪烛、西窗雨。 文采风流俊伟,碧纱巾挂珊瑚树。出门万里,掀髯一笑,青山无数。扬子江头,冻沙寒雨,暮天飞鹭。待明朝酒醒金山,□□过瓜洲渡。
石头城上,望天低吴楚,眼空无物。指点六朝形胜地,唯有青山如壁。蔽日旌旗,连云樯橹,白骨纷如雪。一江南北,消磨多少豪杰。 寂寞避暑离宫,东风辇路,芳草年年发。落日无人松径里,鬼火高低明灭。歌舞尊前,繁华镜里,暗换青青发。伤心千古,秦淮一片明月。
六代繁华,春去也、更无消息。空怅望、山川形胜,已非畴昔。王谢堂前双燕子,乌衣巷口曾相识。听夜深、寂寞打孤城,春潮急。 思往事,愁如织。怀故国,空陈迹。但荒烟衰草,乱鸦斜日。玉树歌残秋露冷,胭脂井坏寒螀泣。到如今、惟有蒋山青,秦淮碧。
秦淮晓发,挂云帆十丈,天风如箭。一碧湖光三十里,落日水平天远。系马维舟,买鱼沽酒,杨柳人家店。轻寒袭袂,淮南春色犹浅。 几度暮鼓晨钟,南来北去,游子心□倦。芳草萋萋天际绿,怅望故人应转。翠袖偎香,锦筝弹月,何处相留恋。有人独自,灯花深夜频剪。
短衣瘦马,望楚天空阔,碧云林杪。野水孤城斜日里,犹忆那回曾到。古木鸦啼,纸灰风起,飞入淮阴庙。椎牛酾酒,英雄千古谁吊。 何处漂母荒坟,清明落日,肠断王孙草。鸟尽弓藏成底事,百事不如归好。半夜钟声,五更鸡唱,南北行人老。道傍杨柳,青青春又来了。