离宫长蓬蒿,画栋落花彩。 翠华不复游,空馀石城在。 马蹄踏云霞,鸟声隔烟霭。 老僧喜客来,山中深似海。
驾言招提游,系马日之夕。 黍酒浓滴珠,松风暗笼漆。 朝士昼鸣珂,山僧夜飞锡。 凤台锦袍人,可望不可即。
床头药裹列,门外芳草荣。 庭闲午阴转,睡觉馀香清。 曹吏日三谒,幽鸟时一鸣。 岂不好驰逐,但恐劳吾生。
孤峰峙平畴,松杉夹飞岭。 古剑池独奇,两壁插天井。 晃疑将军拜,灵泉奔老耿。 深惟著蛟螭,净莫容虬黾。 昔试盘陀锋,斩斫寻尺矿。 兆瘗银凫多,气结金虎猛。 至今王霸业,堪笑未全骋。 何如吾同游,俯仰无少哽。 小吴不满目,坐览三万顷。 风高塔铃语,日昃萝衣冷。 香积饷醍醐,法喜得隽永。 嗟嗟蛾眉仙,尝来弄光景。 踪迹留雪泥,宇宙寄泡影。 九京倘可作,当为折简请。
吴蚕入茧双鸳绮,绣缕团花金凤尾。 昔时啼艳晓妆慵,满眼春娇扶不起。 昔时解带罗袜松,玉尖微露生春红。 翩翩白练轻舒卷,笋萚初翻宫样软。 三尺春云入手轻,一钩新月凌波浅。 象床舞罢娇无力,雁沙踏破参差迹。 金莲窄小不堪行,独倚东风玉阶立。
皎皎红罗幕,高高碧云楼。 娟娟一美人,炯炯露双眸。 郎居柳浦头,妾住鹤沙尾。 好风吹花来,同泛春江水。
峭寒暗袭云蓝绮,鲛帐愔愔夜如水。 美人骨醉红玉软,满眼春酣不忺起。 幽禽关关唤霜曙,金璧屠苏溢香雾。 有生只合老温柔,璧月长教挂璚树。 鸳鸯同心暗中结,满意芳兰暖红雪。 痴云騃雨自年年,不管人间有离别。
女夷鼓吹招摇东,羲和驭日骑苍龙。 金环宝胜晓翠浓,梅花飞入寿阳宫。 寿阳宫中锁香雾,满面春风吹不去。 鞭却灵鳌驾五山,芙蓉夜暖光阑干。 鸡人一唱晓星起,四野天开春万里。
红泣香枯怨流水,夜放箨龙千尺尾。 风生宫树晓层层,凉绿一帘收不起。 烟乾宝鸭白昼清,祝融缓辔行且停。 蔷薇花深雾冥冥,碧窗睡起香满肱。
扬州袅袅红楼女,玉笋银筝响风雨。绣衣貂帽白面郎,七宝雕笼呼翠羽。 冷官傲兀苏与黄,提笔鼓吻趋文场。平生睥睨纨裤习,不入歌舞春风乡。 道逢鬻女弃如土。惨澹悲风起天宇。荒村白日逢野狐,破屋黄昏闻啸鬼。 闭门爱惜冰雪肤,春风绣出花六铢。人夸颜色重金璧,今日饥饿啼长途。 悲啼泪尽黄河干,县官县官何尔颜。金带紫衣郡太守,醉饱不问民食艰。 传闻关陕尤可忧,旱荒不独东南州。枯鱼吐沫泽雁叫,嗷嗷待食何时休。 汉宫有女出天然,青鸟飞下神书传。芙蓉帐暖春云晓,玉楼梳洗银鱼悬。 承恩又上紫云车,那知鬻女长欷歔。愿逢昭代民富腴,儿童拍手歌《康衢》。
老日无光霹雳死,玉殿咻咻叫阴鬼。 赤脚行天踏龙尾,偷得红莲出秋水。 终南进士发指冠,绿袍束带乌靴宽。 赤口淋漓吞鬼肝,铜声剥剥秋风酸。 大鬼跳梁小鬼哭,猪龙饥嚼黄金屋。 至今怒气犹未消,髯戟参差努双目。
长城远筑阿房起,黔首驱除若蝼蚁。谁知别有小乾坤,藏在桃花白云里。 桃花重重间白云,洞门锁住千年春。男耕女织作生业,版籍不是秦家民。 桑麻鸡犬村村屋,流水门墙映花竹。无端渔父绿蓑衣,带得黄尘入幽谷。 主人迎客坐茅堂,共话山中日月长。但见花开又花落,岂知世上谁兴亡。 明朝渔父归城市,回首云山若千里。再来何处觅仙踪?恨满桃花一溪水。
大江东流日夜白,已矣英雄不堪说。 朔风挟雨过江来,犹向矶头溅腥血。 汉家神气四海摇,奸雄贼子相贪饕。 二龙雌雄尚未决,将军战骨如山高。 先生谋略满怀抱,坐视狂尘不为扫。 若非蜀主三顾贤,终只如龙卧南亩。 仰天一出摧奸锋,纶巾羽扇生清风。 许君义气肝胆裂,兵枢尽在掌握中。 赤壁楼船满江夏,伏剑登坛唯叱咤。 忠心耿耿天必从,烈火回风山亦赭。 可怜一炬功未成,将星已坠西南营。 力吹汉水灰未醒,呜呼天命何不平。 伫立矶头盼吴越,感慨令人生白发。 先生虽死遗表存,大义晶晶明日月。
沙头酒尽惜别离,江波日色浮绣衣。 清溪柳花白荡荡,白下柳树青依依。 秋云双骢岭表去,明月一雁燕南飞。 曲江水发愿相忆,莫遣鲤鱼音信稀。
离家十日得顺水,不卸蒲帆一千里。 忽然今日风打头,寸波寸水逆上流。 小儿造物不可测,昨日南风今日北。 黄郎束手篷下眠,尽日闲看顺水船。 顺船得势如马走,相望招呼不回首。 长风破浪我亦曾,顺逆偶尔非人能。